Ik kon niet anders dan dansen door de dikke bloemendeken. Voor het eerst zag ik hoe symfonieën van Vivaldi eruit zien. Mijn jas had ik thuisgelaten, mijn fototoestel gelukkig niet. Het tijdstip van de dag veranderde, het licht veranderde, en zo veranderden ook de bloemen. Maar ze bleven zingen, waar ik ze ook zag. En om dat te kunnen horen zaten alle mensen buiten. Mensen dronken, mensen aten, mensen speelden, mensen maakten muziek, mensen dronken nog meer. Kitanomaru Park, Yoyogi Park, Edogawa Park, Toyama Park - overal zaten andere mensen met andere achtergronden en andere verlangens op identitieke lappen blauw landbouwplastic identitieke blikjes bier te legen. Eerstejaarsstudenten bezochten hospiteerbijeenkomsten van studentenclubs op lappen landbouwplastic onder de bloesem. Parttime artiesten bespeelden hun Afrikaanse trommels op lappen landbouwplastic onder de bloesem. Fris afgestudeerden met stropdassen bespraken hun nieuwe verantwoordelijke levens op lappen landbouwplastic onder de bloesem. Raden van bestuur van multinationals nuttigden hun lunches op lappen landbouwplastic onder de bloesem. Buitenlandse gelukzoekers oefenden hun Japanse vaardigheden uit op Japanse jongedames op lappen landbouwplastic onder de bloesem.
Totdat, na tien dolle dagen, een venijnige regenbui een groot deel van de bloemblaadjes meedogenloos van de bomen sleurde, en iedereen terugkeerde naar de orde van de dag.
Maar die schitterende wandeling door de bloesemtunnel langs de Kamidagawa-rivier zal ik niet snel vergeten.
De muziek echoot nog zachtjes na.



きれいですねぇぇぇ
ReplyDeleteパト