De juffen

Klas 5A krijgt vier ochtenden in de week Japanse les.

De lessen worden gegeven door de juffen.



Juf T geeft klas 5A les op maandag en dinsdag.

Juf T is een deftige dame. Ze gaat gekleed in een kaarsrecht gestreken donkerpaarse pantalon en een dichtgeknoopte lichtgele blouse. Over haar schouders draagt ze een blauw-gele zijden sjaal, waarop duidelijk de vlag van de Verenigde Staten van Amerika te herkennen is. Haar gezicht is bedekt met een afgemeten hoeveelheid make-up, waaronder haar rimpels duidelijk zichtbaar beginnen te worden. Tussen haar zwarte haren, die zij in een staart draagt, bevinden zich reeds enkele grijze indringers.

Juf T is een strenge doch vriendelijke dame. Wanneer zij de jongelingen van klas 5A onder haar hoede heeft maakt zij van de gelegenheid gebruik om hen niet alleen de donkere krochten van de Japanse grammatica, maar ook de geheimen van de Japanse etiquette bij te brengen. Zij gruwelt van jongedames die zich opmaken in de trein, zij gruwelt van jongeheren die niet weten hoe zij hun eetstokjes dienen te hanteren, zij gruwelt van mensen die rokend over straat lopen. Het is haar taak ervoor te zorgen dat wij niet zo worden als die losgeslagen Japanse jeugd. Daarnaast leert zij ons wat wij moeten doen in het geval van een aardbeving.

Juf T praat niet; ze spreekt. Gedecideerd en weloverwogen kiest zij haar woorden, die zij duidelijk articulerend met haar ietwat gerimpelde, donkerrood geverfde mond uitspreekt. In alles doet ze me denken aan de lerares die mij in de laatste twee jaar van het VWO Frans heeft geleerd. Het enige verschil is dat juf T niet jubelend 'fûmes - fûtes - furent' zingt.



Juf O geeft klas 5A les op donderdag en vrijdag.

Juf O is eigenlijk een kleuterjuf. Ze is ook wel een beetje deftig, maar bovenal is ze zorgzaam. Haar stem is zachter en klinkt afwachtender dan die van juf T. Juf O gaat gekleed in een lange zwarte rok en een dichtgeknoopte witte blouse. Haar lange, glanzende zwarte haren draagt zij los. Haar beide flaporen floepen stiekem tussen haar haren door naar buiten.

Juf O is een zachte dame. Ze spreekt keurig beschaafd Japans, net als juf T. Maar ze kijkt af en toe vragend naar de studenten van klas 5A om zich ervan te verzekeren dat zij begrijpen wat ze zegt. Wanneer zij een zinnetje op het bord schrijft, vraagt ze aan ons of we dat zinnetje in koor willen herhalen. Juf O is een dame die altijd een meisje is gebleven; fragiel, voorzichtig, en gezegend met een engelengeduld. Ze is iemand die nooit haar stem zal verheffen. Ze is het meisje dat in de pauze in haar eentje aan de kant zit, verdiept in haar boek; het meisje dat de grapjes niet begrijpt.

Op vrijdag kijken we altijd naar een niet onaardige Japanse soap die een paar jaar geleden zeer populair was. Wanneer in deze soap een vlegel in onbeschoft taalgebruik een oneerbaar voorstel doet aan een lieve pianiste kan juf O een glimlach en een lichte blos niet onderdrukken.