Thursday 30 September 2010

Een fabel

Het grote nieuws zal u niet ontgaan zijn. Het komende kabinet-Wilders is voornemens vijfhonderd animal cops aan te stellen, teneinde Nederland weer veilig te maken. De direct betrokkenen zijn door de kwaliteitskranten en praatprogramma's nog niet om hun mening gevraagd, maar wij hebben alvast een paar van hen gesproken.

Jack Herder is al jaren in dienst van het politiekorps Emmen. Hij is voorzichtig positief over de ontwikkelingen. 'Dit zou wel eens goed kunnen zijn voor onze emancipatie,' zegt hij. 'Al jaren ben ik een van de weinige animal cops. Ik voel me vaak geïsoleerd, en hoezeer ik ook mijn best doe aandacht te vragen voor dierenbelangen, ik heb toch vaak het gevoel dat mijn collega's niet dezelfde taal spreken als ik. Ik ben hondstrouw aan mijn korps, maar toch word ik vaak afgeblaft. Meer animal cops zou een uitkomst kunnen zijn, en kunnen bijdragen aan een betere positie van dieren in de samenleving.'

Ook Clara Bonte, voorzitter van de stichting EVE (Eigen Vee Eerst) en lid van de Noordoostpolderse gemeenteraad, is positief, zij het om een hele andere reden. 'Ik hoop dat die nieuwe animal cops flink met de bezem door het land gaan,' zegt ze. 'We hebben al jaren last van vreemde vogels die hier de boel terroriseren. Ze komen bij zwermen aangevlogen om onze akkers kaal te pikken. Ze schijten onze straten en erven onder. Laat ze terug gaan naar Verweggistan, of waar ze ook vandaan komen. Pas dan zal het gras hier weer net zo groen zijn als vroeger. Je weet wel, vroeger, voordat die kolonisten hierheen trokken om ons land te bezetten.'

Ze krijgt bijval van Evert van der Ham uit Zwijndrecht (momenteel werkzoekend). Hij voelt zich naar eigen zeggen verwant aan Wilders. 'Eindelijk iemand die de taal van het volk spreekt. Iemand van onze soort, zeg maar,' zo meent hij. 'En hij heeft gewoon gelijk. Je zou ze eigenlijk een knieschot moeten geven, die straatterroristen. Ik hoop dat die animal cops daartoe bevoegd zijn. Maar dat zal wel weer niet mogen van de rechters, want die zitten in dit land allemaal bij de linkse maffia. Tijd dat er gehakt wordt gemaakt van dat tuig, en dat dit land weer veilig wordt.' Op de opmerking van de verslaggever dat zulks in strijd is met internationale verdragen, reageert Evert kort maar krachtig: 'Dat kan me geen worst schelen.'

Gijs (pseudoniem) hoopt dat de aanstelling van de animal cops betekent dat er nu ook weer aandacht zal komen voor een probleem dat al jaren genegeerd wordt: het geitenneuken. 'Theo van Gogh was een held,' zegt hij. 'Hij vroeg steeds maar aandacht voor dit probleem, maar zijn stem werd genegeerd door de linkse elite in Den Haag. Hij was een martelaar voor onze zaak. We missen hem.' Gijs' stem trilt. Dat is niet verwonderlijk, want hij is zelf slachtoffer geweest van deze barbaarse praktijken. 'Hoe is het mogelijk,' snikt hij, 'dat er in een verlicht land als het onze geen aandacht is voor het lijden dat die lui (Gijs kan het woord 'geitenneuker' niet over zijn lippen krijgen - red.) veroorzaakt hebben? Ze blaten wel, daar in Den Haag, maar handelen, ho maar. Het is veel geschreeuw maar weinig wol. Hopelijk gaat er nu wat veranderen.'

Merel Fluitsma, studente zang aan het conservatorium in Amsterdam, is minder positief over het nieuwe kabinet. De nieuwe animal cops zijn wat haar betreft ook niet nodig. 'De problemen worden allemaal nogal overdreven,' vindt ze. 'Ik woon in een vogelaarwijk, maar ik heb nauwelijks last van die vreemde vogels.' Merels buren zijn soms wel wat luidruchtig, geeft ze toe, maar ze kan de kakofonie in haar wijk wel waarderen. 'Ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals het gebekt is,' zo relativeert ze de overlast. 'Laten we elkaar toch accepteren. Het wordt tijd dat die Wilders een toontje lager gaat zingen.'

Ook Kamiel Bulten is geen aanhanger van de nieuwe regering, maar hij heeft nog een andere reden om zich zorgen te maken. Vorig jaar ontmoette hij op vakantie in Noord-Afrika zijn geliefde Mehari. Dat hij in zijn dromen daar is, bij haar, is voor Bulten niet genoeg - hij wil ook echt samen zijn. De Nederlandse wetgeving staat dat echter niet toe. 'Ik heb een Nederlands paspoort, maar dat is niet genoeg,' zegt Kamiel. 'Ik moet een vast contract hebben en 120 procent van het minimumloon verdienen, maar ik werk freelance op een schip, en verdien niet genoeg.' Het wordt nu nog moeilijker voor Bulten en zijn Mehari. Immers, de regering-Wilders wil dat migranten voortaan moeten bewijzen dat hun banden met Nederland sterker zijn dan met alle andere landen, teneinde het aantal parasitaire niet-westerse immigranten dat ons land binnenkomt te halveren. Dus nu moet Mehari straks op de Nederlandse ambassade in de hoofdstad van haar land het Wilhelmus zingen, terwijl ze defaeceert op de vlag van haar moederland, om zo te bewijzen dat ze bereid is zich aan te passen. 'Ik weet niet of ze daar wel toe bereid is,' verzucht Bulten. 'Ze is namelijk fatsoenlijk opgevoed.' Hij overweegt nu zelf maar te emigreren. 'Dit kabinet heeft een nogal beperkte opvatting van het begrip vrijheid,' zo meent hij.

Bonte is evenwel onverminderd positief. Ze kijkt uit naar dit weekend, wanneer ze met een grote groep EVE-leden naar Arnhem gaat om daar het CDA-congres bij te wonen. 'Henk (Bleker - red.) heeft ons verzocht te komen,' zegt ze. Ze glimt van trots. 'Hij heeft ons gevraagd als klapvee. Ik mag hem zelfs tutoyeren.' Ze knipoogt. 'Ik ben blij dat deze nieuwe regering er komt. Wat een heerlijk regeerakkoord. Straks zijn de vreemde vogels die ons land gekoloniseerd hebben weg, en ligt Nederland weer vol met groen gras. Ik lik mijn hoeven er al bij af.'

No comments:

Post a Comment